Baeste Karklingels en Karklingelinnekes,

Herkende dit? “Och menneke, ziede gevalle? Kòm mar beej papa, kusje d’r òp en dan göt ut wér.” Dat is de situasie ien òw laeve waor ut valle en òpstaon begint. De urste laevesles hierien is simpel: Ziede gevalle, dan stóde òp!

En as ge dan nog zó klaen ziet, dan hedde iemes nuuëdeg den òw daor beej helpt. Al is ut mar en kusje of en haendje. Hier lit de fundieëring. En dit kriēge weej de rest van òs laeve nog hieël duk terug. Ge wet ut op dat moment nog nie, mar ge gót nog hieël duk valle, en ok hieël duk òpstaon.

Âlder werre göt vanzellef en dan kumt ut valle d’r ok ânders uut te zien.Ge valt nie mér op ut moment dat ge an ut lieëre ziet um te loeëpe, mar ge valt op ut moment dat ge vur héttere vure kòmt te staon.

Mar dorbeej telt wel: Lópte weg as ge ien ut veuruutzicht het dat ge gót valle? Of ziede berejdt um te valle umdat ge van òw aege wet dat ge op kunt staon, òngeacht hoe hard den val ok göt zien.”

Ut is ok meugelek dat ge valt worbeej verder niemes ien de buurt is.
Ziede allieën en rundje an ut wandele ien ut bos en struukelde?
Dan ligde daor allieën en motte ok allieën òpstaon, want hulp is ver te zuke.
Kop umhoeëg en nie beej de pákke ner gaon zitte, òpstaon en dur wandele.
Ge valt terug op òw oeërkracht en stót òp umdat ge daenkt: ik bin allieën mar gevalle, verder niks. Ut is mar en rundje wandele.
En ik daenk as ge ut van den kânt kunt bekiēke dat ge staerker ziet dan dat ge daenkt.Naormate ge dus âlder wert góde mitmake dat ge nie âltied letterlek hoeft te valle. Figuurlek kan ok, en dan dus ok figuurlek wer òpstaon.

Beejvurbeeld as ge enne zwaore rugzak òp het, figuurlek gesproke dan dus. Gevuld mit òw geschiedenis, alledaagse probleme of fysieke of mentale òngemakke. Wat as ge dan zut valle? Zònder iemes um òw hin.

Wat hedde nuuëdeg of hoe kunde dat doēn? Is ut vuῡt d’r oonder en gón staon? Of hedde méschien mieër nuuëdeg? Motte enne stok of enne ták hebbe?

Urges beej òw ien de buurt lit vast wel wat wor ge net beej kunt, die ge kunt òppákke, raechtòp zet en òw de steun geft die ge nuuëdeg het um wér te gón staon. Dan doede ut zelf. Wel mit hulp, mar vur dees hulp hedde zelf gewaerkt, um te zörge dat ge toch ien òw eentje op kunt staon.

En letterlek of figuurlek valle, de kracht zit um ien òw meugelekhejd um op te staon. Ik besef meej dat ut volgende mekkeleker klinkt dan dat ut is, mar as ge ieëne kieër dukker òpstöt dan dat ge gevalle ziet wörde allieën mar baeter.

Baeter dan dat ge op dat moment ziet.
Beejvurbeeld; ge zit ien en langdurige behandeling tigge en ernstige ziekte.
Dan ziede nó ieën behandeling, dus ieëne kieër valle, niet metieën genaeze.
Mar wel baeter geworre dan vlak vur de val. En ieders kieër valde en bitje, mar stóde ok wér òp.

Den berg den ge mot beklimme is glad en zit vol met hobbels en koele.

Ge valt, stót wér òp, en doet dat vervolges nog tig kieër. Mar ònthâld, iedere kieër wörde baeter en kòmde net iets verder dan vur òwwen val, totdat ge òp den top ziet.

Daor stóde dan. Vur òw en baove òw is niks mér. Ge ziet ángekòmme op ut högste punt. Ut uutzicht is moj, ut is moj waer, ge vuult òw goēd en kunt mit trots zegge: Dit heb ik volbrócht. Vanáf hier kan ik alles ovverziēn.

En as ge terug den berg áf kiekt dan ziede wat vur en tocht ut gewist is.

Zwaor, mar wel gefixt! En as ge nó òw verbliēf òp den berg terug nor huus wandelt, berg áf, dan lopte vurbeej al die plekke waor ge òp den hinweg gevalle ziet.

Ge kiekt d’r òp nér ge wet hoe hard ge daor het motte waerke. Op sommige plekke vraogde òw aege zellefs áf hoe ut meugelek was dat ge nó zó’nne val toch wér òp ziet gestaon. Van de grötste hobbels en diepste koele hedde ut maest gelieërd.

Of ge het daor de baeste en hartverwaermende hulp gekrege die ge òp dat moment kòst kriēge.
Geholpe dur meense um òw hin die òw lief zien en um òw gaeve. Daenk nog efkes terug an die meense en ònthâld dat ge d’r noeëts allieën vur stót. Letterlek of figuurlek, hulp is âltied ien de buurt.

De látste twieë jaor hebbe weej mit zien alle ok en aardige tocht geloeëpe. Sommige meense ware ut d’r nie mit aens, ândere wel. Zoeë stekt de waereld now ieënmól ien mekaar.

Feit is dat weej òp dit moment nog mar wénneg lást hebbe van corona, want de kòmmende daag zien d’r uut zóas ze d’r âltied uut hebbe geziēn.

En volgend jaor….? Dat zien we dan wel wér.

Vur d’n ieëne was ut lâstige periode, mar wel te doēn, mar d’n ândere het d’r veul lâst van gehad of is enne dierbare verlore. Meense die gevalle zien, mar dur corona nie mér op hebbe kunne staon.

Hier ien dees hommes is ut en goej moment um efkes stil te staon beej dees meense, of meense die weej op ieën ândere menier verlore zien.

Meense die weej gaer nog wat lánger beej òs hán gehad, mar wat òs nie gegund wiēr.

Ik wil gaer eindige mit dezellefde áfsluuting as vurrig jaor. Mar mit de kennis van now kiek ik dor òp en hieële ândere menier tiggenan as toen.

Ik kiēk d’r vurral òp terug en bin bliej mit de situasie wor weej now ienzitte.

Ut ging toen zoeë:
Ik geluuëf dat weej hier uut gón kòmme. Wennieër is de vraog.
Méschien volgend jaor, méschien ut jaor daoròp, mar ut kumt d’r án.
Ik droeëm ovver ut moment dat weej wér ien enne volle oesterham staon,
dat weej schowwer án schowwer staon, dat we hier òp zòndágmaerge ien en goēd gevulde kaerk zitte.

Ik droeëm ovver dat weej de vastelaovend wér viēre en geniete van ut laeve.

Dat weej tigge mekaar zegge: wette nog toen mit de vastelaovend van 2021… Fijn toch dat weej now wér gewoeën ut glas kunne heffe, same dânse en keihard mitzinge mit de mesiek.

Weej prooste dan en zegge tigge mekaar:

Vastelaovend same!