Toespraak Vorst Bart
Vandaag 11-02 was in de Oostrumse kerk de traditionele carnavalsmis met mooie woorden van Vorst Bart.
Karklingels en Karklingelinnekes,
Pluk d’n dág! Ut thema van dizze hommes spraekt vur zich. Geniet van de mojje momente ien ut laeve. En um die mojje momente nog baeter te ziēn, of überhaupt te kunne ziēn, daenk ik dat ut goēd is um en paar gebeurtenisse ien en bepaald contrast te ziēn, en de vanzelfspraekendheid efkes uut te schakele. Dees hommes is wat meej betreft de maest geschikte plek um efkes te bezinne vurdat de hoofdmoot van de kòmmende daag Fieëst Make is. Hier kiëke weej nor òs aege contraste of die van en ânder. Hier kunne weej òs realisieëre dat vanzelfspraekendheid iets is wat dur òs zellef gecrieërd wört.
Hier kunne weej òs aege mieër bewust wörre van wat weej hebbe. Smerges òw tând poetse, de auto ienstappe, den ok nog metieën start en wegreeje. Klinkt logisch, mar vur veul meense zien die látste vurbeelde nie zó logisch.
Nog gén jaor geleeje. Ge het nog mar net òw pekske teruggehánge ien de kâst, of op zolder gezet, en zit nog nao te geniete van de vastelaovend. Op ut volgende moment kriegde ut maest verschrikkelijke neejs. Òw bruur, schónbruur, vader, vriend is plotseling ovverleeje. Dörpsmeens van Blitterswiek ien hart en niēre. Enne harde waerkelijkheid die zich 3 daag nao vastelaovend 2017 voltrok. En contrast waor wit ien ieën bericht umslöt nor zwart. Òw laeve stöt op de kop, en dan gaon d’r ok nog es 100 vraoge dur òw hin waor ge gén antwoord op kriēgt.
En wat daenkte van ut plezier en geluk dat ge daenkt te gón hebbe van òw kiend, mar wat ienaens toch nie zoeë bliekt te zien. Nó veul poginge hedde geluk, mar bliekt ut uutaendelek toch verkieërd áf te loeëpe. Roondum den ieëne zwangerschap kunde zóveul geluk en verdriēt ervare ien zó’nne korte tied. Ut zien zwaore ònderwaerpe wor ieder op zien aege menieër mit um göt. Ieder zien aege laeve, aege menieër, aege probleme, mar ok aege geluk. Ien mien laeve de laeste waeke heb ik ok mien aege biezoondere ervaringe. Ut draejde beej meej vurral um waerk, um ut terug verhuuze nor ut mojste däörpke, en daornaeve alle activiteite vanuut òs carnavalsverieëneging. Dinge die aoveriges hieël lâsteg te combinieëre zien kan ik òw vertelle.
En vergliekbaar contrast as wor ik ut net ok ovver haaj aoverkwaam meej ok en paar waek geleeje: Ik stoont ien de BIT wor weej beején gekòmme ware um nor ut jeugdbal te gaon. Ik kreeg en SMS van hartslagNU, iets waor ge òw beej kunt ánmelde as ge kunt reanimieëre. En òproēp um nor de witte vrouwenstraot te gaon. Ik kòm daor binne en nim de reanimatie aover van de zoeën van ut slachtoffer. Al hieël snel wör ik áfgelost dur iemes mit ervaring en gauw dornao kòmme ok de hulpdienste binne. Ik daenk dat ik heb gedaon wat ik op dat moment kòs doēn. Ik goj terug nor de BIT en dur nor ut jeugdprinsebal. De middeg göt verder mit jeugdprins Daan en zien gevolg. Wat en contrast, wat enne rare dág. Vreugde en verdriēt ligge wel hieël dicht beej mekaar zoeë. Sommige kiender zien hun opa kwiet en ândere kiender zien an ut viere dat weej enne neeje jeugdprins hebbe. Zoeë gón die dinge ien ut laeve kunde dan zegge, en dat is waor. Mar dat mákt òs, of ien ieders geval meej, wel dudelek dat weej òs mojje momente baest wat bewuster meuge belaeve.
Ik zaag nog nie zó láng geleeje en uutspraak die hieròp ansluut: D’r zien mar twieë daag ien en jaor waoròp ge hieëlemól niks kunt doēn, de ieëne is gister en d’n ândere is maerge. Pluk d’n dág. En doet ut vurral same mit degene van wie ge hâld of mit wie ge gaer same ziet. Hier ien os däörpke viere weej same. Um ut aeve wat gebeurd…
Hier ien òs däörpke. Vastelaovend.. Same..