Baeste Karklingels en Karklingelinnekes,
Herkende dit? “Och menneke, ziede gevalle? Kòm mar beej papa, kusje d’r òp en dan göt ut wér.” Dat is de situasie ien òw laeve waor ut valle en òpstaon begint. De urste laevesles hierien is simpel: Ziede gevalle, dan stóde òp!
En as ge dan nog zó klaen ziet, dan hedde iemes nuuëdeg den òw daor beej helpt. Al is ut mar en kusje of en haendje. Hier lit de fundieëring. En dit kriēge weej de rest van òs laeve nog hieël duk terug. Ge wet ut op dat moment nog nie, mar ge gót nog hieël duk valle, en ok hieël duk òpstaon.
Âlder werre göt vanzellef en dan kumt ut valle d’r ok ânders uut te zien.Ge valt nie mér op ut moment dat ge an ut lieëre ziet um te loeëpe, mar ge valt op ut moment dat ge vur héttere vure kòmt te staon.
Mar dorbeej telt wel: Lópte weg as ge ien ut veuruutzicht het dat ge gót valle? Of ziede berejdt um te valle umdat ge van òw aege wet dat ge op kunt staon, òngeacht hoe hard den val ok göt zien.”
Ut is ok meugelek dat ge valt worbeej verder niemes ien de buurt is.
Ziede allieën en rundje an ut wandele ien ut bos en struukelde?
Dan ligde daor allieën en motte ok allieën òpstaon, want hulp is ver te zuke.
Kop umhoeëg en nie beej de pákke ner gaon zitte, òpstaon en dur wandele.
Ge valt terug op òw oeërkracht en stót òp umdat ge daenkt: ik bin allieën mar gevalle, verder niks. Ut is mar en rundje wandele.
En ik daenk as ge ut van den kânt kunt bekiēke dat ge staerker ziet dan dat ge daenkt.Naormate ge dus âlder wert góde mitmake dat ge nie âltied letterlek hoeft te valle. Figuurlek kan ok, en dan dus ok figuurlek wer òpstaon.
LEES DE HELE TOESPRAAK VAN VORST BART
